Achterneef

Pieter verbaasde zich erover dat op het oude kerkhof van Vlodrop drie mannen zijn begraven die burgemeester waren geweest van zijn dorp en die alle drie zijn achternaam droegen: Jan, Peter en Jacques Maessen. Zij bekleedden het ambt na elkaar tussen 1872 en 1932 en niet alleen in Vlodrop, maar gedurende vele jaren ook in Posterholt, Melick-Herkenbosch en Sint Odiliënberg. In Pieters familie werd gezegd dat deze mannen geen bloedverwanten waren, maar dat is niet helemaal waar. De oudste, Jan Maessen, was een achterneef van Pieters overgrootvader. De andere twee waren de zoon en een neef van Jan.

Pieter ging uitzoeken hoe het kon dat er drie mannen uit dezelfde familie na elkaar burgemeester van hun eigen dorp waren. Wie had dat beslist? Wat vonden de mensen van Vlodrop daarvan? Hij ontdekte dat de eerste van de drie op handen werd gedragen, maar dat de laatste de oorzaak is geweest van grote conflicten in het dorp en dat hij met zijn staart tussen de benen is moeten vertrekken. In het provinciaal archief vond Pieter stukken van de rijksrecherche en de Limburgse gouverneur over het persoonlijke en bestuurlijke gedrag van de laatste burgemeester. Ten slotte is zelfs de minister van Binnenlandse Zaken zich met die zaak gaan bemoeien. De affaires rond burgemeester Jacques Maessen hebben voor veel beroering in het dorp gezorgd, maar zij hebben nooit in de kranten gestaan. Ook ontdekte Pieter een knetterende ruzie in de jaren 1920 tussen een deel van de gemeenteraad en de befaamde pastoor Martens over de bouw van de huidige kerk.

Coöperatie

In een toelichting zegt Pieter Maessen: ‘Wat ik heb gevonden over deze burgervaders heb ik gebruikt om vooral een verhaal te vertellen over de relatie tussen de mensen van Vlodrop en hun gemeentebestuur. In Nederland is vrijwel geen onderzoek gedaan naar de praktijk van het openbaar bestuur in de kleinste gemeenten. In mijn serie probeer ik daar meer inzicht in te geven. Ik heb de indruk dat de band tussen het gemeentebestuur en de mensen in die tijd zo hecht was, dat je kon spreken van een coöperatie. De mensen moesten zelf de handen uit de mouwen steken om het dorp te onderhouden en ze hadden het gemeentebestuur vaak nodig in hun dagelijks leven.’

De burgemeesters waren in die tijd echt de leiders van het dorp, maar dat pakte in Vlodrop uiteindelijk niet goed uit. Nadat de laatste moest vertrekken, heeft Vlodrop geen burgemeesters uit de eigen gemeenschap meer gehad.

De serie die nu gaat verschijnen, gaat ook over het dagelijks leven in Vlodrop, hoe mooi het was, hoe gevaarlijk en hoe de moderne tijd langzaam het dorp binnenkwam.

Elke week verschijnt een nieuwe aflevering van de serie op de website www.langsderoer.nl. In Vlodrops Nieuws zullen we wekelijks een korte inhoud van het nieuwe artikel geven dat vanaf dat moment op de website te lezen zal zijn. De eerste aflevering is daar vandaag verschenen.